Menu główne:
2019.12.14
Etymologia nazwiska
Pochodzenie nazwisk: Artur Ornatowski
https://ornatowski.com/nazwiska/pochodzenie-nazwisk/pochodzenie-nazwisk/?fbclid=IwAR2qa1ODeGK7kqqLzKkxxrmWCA2E01iiLp_qiLFy1Txgz03x9Z0rYBfFjPE
Opis nazwisk wg Rymuta
Adamski 1700 - od imienia Adam, notowaniego w Polsce od XII wieku, pochodzenia biblijnego, to prawdopodobnie z sumeryjskiego ada - mu 'mój ojciec'.
Adrian, Adryan - w tej samej etymologicznie grupie nazwisk pochodzących od imienia Adrian, dawniej Adryjan. Imię, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, Hadrianus, Adrianus, a to od nazwy miejscowości Hadria.
Arendt bez daty - od niem. n. os. Arendt, ta od Arnold.
Bayer, Beyer - niemieckie nazwy osobowe = 'Bawarczyk'.
Bazułka - pochodzi od imienia Bazyli (notowanego w Polsce od XIII wieku). Imię pochodzenia greckiego, od basileus "wódz, król" .
Benewitz - brak.
Bonewicz ( bez daty źródlowej ) - od imienia Bonifacy lub od niemieckich nazw osobowych Bon, Bohn
Bruch ( bez daty źródłowej ) - - od niemieckiej nazwy osobowej Bruch, ta od średnio - wysoko - niemieckiego bruch 'przełom'.
Brzeźniak
Brzeziński i Brzezieński - W słowniku 'Odmiejscowe nazwy osobowe' Zofii Kalety znalazłam wiele miejscowości, od których pochodzą nazwiska
Busler, Bussler nazwisk brak; nazwiska o rdzeniu Bus- mogą pochodzić od germańskiego Boto, staro-wysoko-niemieckiego buoz(a) ‘poprawa, polepszenie, korzyść’.
Cieślewicz - od cieśla.
Chmiel 1369 - od chmiel. [patrz Hoppe]
Chopcia, Hopcia - w tej samej etymologicznie grupie nazwisk pochodzących od gwarowego hopać ‘skakać’ lub też od niemieckiej nazwy osobowej Hope.
Chudy1390, Hudy - w tej samej etymologicznie grupie nazwisk pochodzących od chudy.
Dolata ( bez daty źródłowej ) - od dolatać.
Domański 1436 - od nazw miejscowych Domanin, Domanice (kilka wsi ).
Drejza ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Dreis lub od imienia Andreas.
Drews ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Drews, ta od imienia Andreas.
Dybizbanski ( bez daty źródlowej ) - od staropolskiego dybać 'czatować, skradać się'; od staropolskiego dybidzban 'człowiek sukający okazji do wypicia'.
Eichstaedt nazwiska brak; nazwiska o rdzeniu Eich- mogą pochodzić od średnio-wysoko-niemieckiego eich, eiche ‘dąb’.
Eljasiak ( bez daty źródłowej ) i Eljaszak ( bez daty źródłowej ) mają wspólną etymologię. Pochodzą od imienia Eliasz, pochodzenia biblijnego, od hebrajskiego Elijah 'Jahwe jest moim Bogiem', notowaniego w Polsce od XIII wieku.
Fisher - brak, jest Fischer ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Fischer, ta od apelatywu rybak.
Frątczak ( bez daty źródłowej ) - od frant 'człowiek chytry, cwaniak'.
Geselle - [brak w Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999]
może - od niemieckich nazw osobowych Gesse, Gesch, te od staro - wysoko - niemieckiego Gezo, od imion złożonych z pierwszym członem Ger- "włócznia".
Grembka, Grempka, Grępka ( bez dat źródłowych), etymologia wspólna - od staropolskich słów grzęba, grzępa, grępa, grapa 'wzniesienie, górka, wysoka miedza; z gwarowego grzęby 'pomarszczony'.
Grześkowiak ( bez daty źródłowej ) - od imienia Grzegorz, notowanego w Polsce od XII wieku, pochodzenia greckiego, od gregorios 'gorliwy, czuwający'.
Hartwig, Hartwich ( bez dat źródłowych ) - etymologia wspólna: od niemieckiej nazwy osobowej Hartwig, ta od średnioniemieckiego hart 'silny, mocny' + wig 'walczyć'.
Hoppe - brak; jest Hop 1402, Hoppa 1636 - od niemieckiej nazwy osobowej Hope ( etymologia wspólna )
Hundt, Hunt ( bez dat źródłowych ) - etymologia wspólna: od niemieckiej nazwy osobowej Hund, ta od apelatywu hund 'pes'.
Imański ( bez daty źródłowej ) - od imieć 'mieć, imać ,chwytać' lub od imion na Im-, typu Imiesław.
Jaekel (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Jekel, ta od imienia Jacobus.
Jaekel (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Jekel, ta od imienia Jacobus.
Jakubiak 1497 - od imienia Jakub. Imię, notowane w Polsce od XII wieku, pochodzenia hebrajskiego Jaaqob ‘niech Bóg strzeże’. W staropolszczyźnie przejmowane jako Jakob, Jakub, Jokob, na Kresach Wschodnich także Jakow, Jakuw.
Janka m. 1637, Janke (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego od Jehohanan ‘Jahwe jest łaskawy’, w językach słowiańskich adaptowane jako Iwan i Jan, notowane w Polsce od początków XIII wieku.
Jasiński 1392 - od nazw miejscowych typu Jasien, Jasienie, Jasieniec, Jesiona, Jesienice.
Jaszcz 1420 - od jażdż, jaszcz ‘gatunek ryby’.
Jobb - brak;
Job 1439
Jop 1337 ( etymologia wspólna ) - od imienia biblijnego Hiob imię pochodzenia hebrajskiego, od iijob 'doswiadczony przez Boga'.
Jopp (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Hiob, w staropolszczyźnie realizowane też jako Job, na Kresach Wschodnich Jow. Imie pochodzenia hebrajskiego, od iijoib ‘doświadczony przez Boga’.
Jopek 1599 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Hiob , w staropolszczyźnie realizowanego jako Job.
Jósiak ( bez daty źródlowej ) - od nazw osobowych na Jo-, typu Joachim, Józef; też od niemieckich nazw osobowych Josch, Joss.
Jusiak ( bez daty źródlowej ) - od nazw osobowych na Ju-, typu Justyn, Julian, Józef; też od jucha.
Kabaciński=Kabat
Kabaciński, Kabaczyński (bez dat źródłowych) – w grupie nazwisk pochodzących od kabat, dawniej też kabaj,
kabak ‘kaftan, kurtka’.
podpis J. Kabacinskiego pod dokumentem ślubu w 1810 r.
Kabat 1337, Kabath o Kabot ( bez dat źródłowych ) - od kabat, dawniej też kabaj, kabak 'kaftan, kurtka'. Prócz tych nazwisk w grupie nazw osobowych o tejże etymologii występują:
Kabata, Kabatek 1536, Kabatnik, Kabatowicz 1446, Kabatowski, Babatt, Kabattek, Kabac, Kabacewicz, Kabaciak, Kabacik, Kabacin 1567, Kabaciński, Kabacki, Kabać, Kabotnik, Kabott, Kaboth, Kabocik, Kabociński, Kaboczyk, Kabet, Kabut, Kabuta, Kabutek, Kabuth, Kabaj, Kabaja, Kabajda, Kabajło, Kabak, Kabaka, Kabakowski, Kabaczko, Kabacznik, Kabaczuk, Kabaczyk, i uffff... Kabaczyński..
Kabot
Kalk ( bez daty źródłowej )- od niemieckiej nazwy osobowej Kallc, ta od średnio - wysoko - niemieckiego kalc 'wapno'.
Kapciński - w grupie nazwisk pochodzących od kapeć, ze staropolskiego kapec ‘but sukienny’; od gwarowego kapcia ‘męskie obuwie’.
Kussy - w grupie nazwisk pochodzących od kęs ‘kawałek’, kąsać ‘gryźć’; od kusy.
Kusy 1381 - w grupie nazwisk pochodzących od kęs ‘kawałek’, kąsać ‘gryźć’; od kusy.
Kwiatkowski 1386 - od nazw miejscowych Kwiatkowce, Kwiatków, Kwiatki (kilka wsi).
Klatt - nie znalazłam;
Klat 1662, Kłatt ( bez daty źródlowej ) - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego kleta, por. klatka 'szopa, skrzynia'.
Kolenda 1524, Kolendo (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od kolęda ‘pieśń kościelna z okresu Bożego Narodzenia; danina składana Kościołowi’.
Rejestry podymnego woj.wileńskie 1690r.
p. Kolendzina-Pomusze;dym 2; paraf.kiernowska,pow.wileński. (w przypisach:zapewne Zofia
Rajecka, od 1688r.wdowa po Michale Konstantym Kolendzie,sędzim ziemskim wileńskim.)
p. Kolenda- Kondeliszki; dym.2; paraf.turgielska, pow wileński (w przyp.Adam Kolenda,zm.po
1699, podstoli wołkowyski już od 1679r.-miał Merecz Kowteliszki vel Kolwaliszki.)
Kornowicz (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od kornik, korny ‘pokorny’, też od niemieckiej nazwy osobowej Korn.
Kosmowski 1389 - od nazw miejscowych Kosmowo, Kosmów ( Wielkopolska ).
Krause 1393 i Krauze 1782- mają tę samą etymologię- od niemieckiej nazwy osobowej Kraus, ta od średnio - wysoko - niemieckiego kraus 'kędzierzawy'.
Kryger, Kruger (bez dat źródłowych) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Krieger, Krüger, te od średniowysokoniemieckiego kruoc ‘dzban, dzbanek’.
Lempe ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Lampert; też od lampa.
Linette, Linetej, Linetaj, Linetty - nie znalazłam żadnego;
Linette : tradycja słowa : ziarno lenowe ; to znaczy ( osoba co uprawia/wykona len, koniec XII.w )
To linie ojca matki, Klary Kabacińskiej d. Linette - kartoteki meldunkowe miasta Poznania 1874-1931
to jest możliwe bo w Francji pochodzenia nazwisk z zachodzenia zawodów i rzemiosł datuja, z XIII. wieku
Luckstadt - nie znalazłam
Nowak ciekawy zapis w 1817 roku Mączniki parafia Sokolniki /Gniezno
Paruzel ( bez daty źródłowej ) - od gwarowego parus, paruż 'dziecko, zwłaszcza niegrzeczne'.
Polus [ wkrótce]
Reder ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Reder, Rader ( a z dwiema kropeczkami ), te od redaere 'rzecznik, adwokat' lub od nazwy miejscowej Rheder.
Reichelt - brak. Jest Reichel ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Reich, ta od średnio -wysoko - niemieckiego riche, rich 'wysoko urodzony, ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej dostojny, szlachetny'. Myślę, że etymologia byłaby ta sama.
Roćko ( bez daty źródlowej ) - w grupie nazwisk pochodzących od rok.
Rożek 1231 - w grupie nazwisk pochodzących od róg 'wyrostek kostny na głowie niektórych zwierząt; przedmiot wykonany ze zwierzęcego rogu; instrument dęty blaszany; skraj, ostra krawędź'; też od rożek.
Rybak 1494 - od rybak 'człowiek łowiący ryby'.
Rygus (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od rygać ‘rzygać, kaszleć’, też od niemieckiej nazwy osobowej Rieg.
Rygus (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od rygać ‘rzygać, kaszleć’, też od niemieckiej nazwy osobowej Rieg.
Srajek w grupie nazwisk pochodzących od srać ‘wyprózniać się’, sracz ‘ustęp’, sral ‘pierdoła’, sraka ‘pośladki’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Schulz (bez daty źródłowej ) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiego apelatywu Schullze ‘wójt, sołtys’ i niemieckich bazw osobowych Schultz, Schulz.
Sobczak 1666 - od imion złożonych typu Sobiesław, od zaimka sobie.
Sobociński 1661 - od nazwy miejscowości Sobocin ( kaliskie, gmina Godziszcze Wielkie ).
Somerfeld, Sommerfeld (bez dat źródłowych)- w tej samej etymologicznie grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Sommer, ta od apelatywu Sommer ‘lato’.
Soszyński ( bez daty źródłowej ) – w grupie nazwisk pochodzących od nazwy miejscowej Sasiny ( kilka wsi na Podlasiu).
Splitt ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Splitt, ta od średno - niemieckiego splitten 'dzielić na kawałki'.
Stadnicki 1392- od nazwy miejscowej Stadniki (krakowskie, gmina Dobczyce).
Stelter ( bez daty źródłowej ) - od niemieckiej nazwy osobowej Stelter, ta od średnio -wysoko - niemieckiego Stelter 'człowiek z drewnianą nogą, chromy, kulawy'.
Szeliga 1392 – od niemieckiej nazwy osobowej Selig, ta od średnio – wysoko - niemieckiego selic, średnio-niemieckiego selich ‘dobry, szczęśliwy’, od gwarowego szeliga ‘drążek’.
Szulc 1619 – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiego apelatywu Schullze ‘wójt, sołtys’ i niemieckich bazw osobowych Schultz, Schulz.
Szymura (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Szymon, pochodzenia hebrajskiego o pierwotnym znaczeniu ‘Bóg wysłuchał’, notowanego w Polsce od XII wieku.
Owczarczak do 1884 nazwisko pierwotne Srajek , po tym roku pewne linie zmieniły na Owczarczak
Walaszek 1645 - od imion typu Walenty, Waleria lub od walić 'burzyć, rozwalać, uderzać; sunąć powoli, ociężale'.
Westfal 1372, Westphal ( bez daty źródłowej ) - etymologia wspólna: od niemieckiej nazwy osobowej Westfal, ta od niemieckiej nazwy etnicznej Westphal(en).
Winkiel ( bez daty źródłowej ) - od winkiel 'węgieł, narożnik' lub od niemieckiej nazwy osobowej Winkel.
Winkler 1395 - od niemieckiej nazwy osobowej Winkler, ta od Winkel.
Wojciechowski 1398 - od nazw miejscowych Wojciechowice, Wojciechów (kilka wsi ).
Ziółkowski 1630 - od nazw miejscowych Ziółków, Ziółkowo ( kilka wsi ).
Zwraca także uwagę na sposób dziedziczenia nazwisk – albo „po ojcu”,
albo „po chałupie” (mężczyzna przyjmował nazwisko żony, jeżeli
wprowadził się do jej domu – co miało zasięg lokalny, ale doskonale
tłumaczy niektóre zawirowania nazwisk na obszarze, który autor
opisuje).43
Krzysztof Raniowski „ Rody ziemi wolsztyńsko-babimojskiej” Biblioteka Publiczna
Miasta i Gminy Wolsztyn. Wydanie drugie. 2006, str. 16.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Źródło: Zygmunt Klimek Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1997
Więcej Forgen etymologia nazwisk
2019.12.14