Menu główne:
Kabacińscy najstarsze dane z historii XIV w , przed 1730 wyszukane, moje ustalenia 1782 ,lub trochę wcześniej
linie z Kaliny +-1750, Ostrowite Prymasowskie, Trzemeszno, i inne lata +- 1770 .
Głowy rodziny rolnicy i zawód wykonyjący kowal.
Kabat 1337, Kabath o Kabot ( bez dat źródłowych ) - od kabat, dawniej też kabaj, kabak "kaftan, kurtka". Prócz tych nazwisk w grupie nazw osobowych o tejże etymologii występują: Kabata, Kabatek 1536, Kabatnik, Kabatowicz 1446, Kabatowski, Babatt, Kabattek, Kabac, Kabacewicz, Kabaciak, Kabacik, Kabacin 1567, Kabaciński, Kabacki, Kabać, Kabotnik, Kabott, Kaboth, Kabocik, Kabociński, Kaboczyk, Kabet, Kabut, Kabuta, Kabutek, Kabuth, Kabaj, Kabaja, Kabajda, Kabajło, Kabak, Kabaka, Kabakowski, Kabaczko, Kabacznik, Kabaczuk, Kabaczyk, i uffff... Kabaczyński..
( dopisek mój: wiele nazwisk Kabaciński w zaborach i po wojnach światowych formę Kabaczyński zapisali okupanci , tak było w moich liniach i innych)
A o nazwiskach i ich końcówkach możesz poczytać też w internecie na wszystkich stronach genealogicznych ( tu - p. Czytelnia - Geneza nazwisk ), na stronie Artura Ornatowskiego www.ornatowski.com. Jacka Kubisa, na Forum
PTG www.Genealodzy.pl i wielu innych. Jeżeli chodzi o końcówkę - ski w nazwiskach,to z pewnością ma to ścisły związek z historią naszego kraju. Pewnie Ci wiadomo o osiągnięciu przez szlachtę polską w XVI wieku wielkiego znaczenia w państwie i wielu przywilejów. W koronie, czyli na etnicznych ziemiach polskich szlachta stanowiła w tym czasie 10% ludności.
Nazwiska na -ski w jakiś sposób ją wyróżniały.
Ale już w XVII wieku mieszczanie i chłopi rozpoczęli ucieczkę od swych odapelatywnych nazwisk przez dodanie do nich zakończenia -ski, choć nie tylko. Nowe nazwisko jak i stare występowały w dokumentach równolegle, identyfikując tego samego człowieka, np. Wiśnia, Wiśniewski, Wiśniewicz. Ale o tym pewnie wiesz. To tylko część odpowiedzi na Twoje pytanie. Jak jest dziś? Końcówka - ski w etymologii wskazuje w znacznym stopniu nazwiska o pochodzeniu odmiejscowym ( biorących źródło w nazwach miejscowości ).
Dawna pierwotna nazwa : Kabat, Kabot, Kabath, Cabat opis wg. Linde
Sanuel Linde
Kabat
kabat wierzchnie okrycie noszone w XV-XVII w., męskie (również wojsk.)
a. kobiece, rodzaj kurtki a. kaftana z barchanu, kitajki, płótna, atłasu, adamaszku, łosiowej skóry
a. zamszu podbitej podszewką a. futrem, bramowanej aksamitem, niekiedy bez rękawów.
Etym. - ukr. z pers. käba "płaszcz".
Językoznawstwo
Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj,
autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001.
Kabat m IV, D. -a, Ms. ~acie; lm M. –y
przestarz. «wierzchnie okrycie męskie lub kobiece, zwykle krótkie, rodzaj surduta, żakietu, serdaka»
Haftowany, świąteczny kabat.
ukr., węg., z pers.
kabat - gibon,joint,skrett,swistek,lolek ususzone liście konopii indyjskiej zawiniete w bibułkę skręcone/sklejone i gotowe do palenia,powszechnie uznane za srodek oduzajacy:) lub żartobliwe określenie przpakowanego typa
Źródło: "http://slang.pl/index.php/Kabat"
Kabaty - część Ursynowa, położona za Lasem Kabackim, wzdłuż Alei KEN, Ul. Rosoła, Stryjeńskich. Kabaty są także pierwszą ze stacji metra warszawskiego.
Historia
Pierwsza wzmianka o Kabatach pochodzi z 1386 r. Wieś Kabaty położona na malowniczej, pociętej jarami skarpie Ursynowskiej - fragmencie skarpy wiślanej, była wówczas własnością A. Ciołka, chorążego płockiego, i otrzymała prawo chełmińskie od księcia Janusza I. Do XVI w. była własnością rodziny Ciołków; w 1580 r. liczyła 4 łany (ok. 70 ha); w XVII w. Kabaty przeszły na własność rodziny Piekarskich. W 1656 r. wieś została zniszczona w czasie najazdu szwedz. W 1721 r. Kabaty kupiła E. Sieniawska od W. Dunina Szpota i włączyła do dóbr wilanowskich. W 1775 r. w Kabaty liczyły 16 domów włościańskich, w 1827 r. - 17 domów i 177 mieszkańców. W latach 1846-61 mieszkańcy Kabat procesowali się z dzierżawcami folwarku o zmniejszenie ciężarów feudalnych. W 1864 po uwłaszczeniu Kabaty włączono do gm. Wilanów. W 1905 w Kabatach było 38 domów i 319 mieszkańców, w 1921 -59 domów, 397 mieszk. Po I wojnie w rozparcelowanym leśnictwie Kabaty powstało podmiejskie letnisko (8 domów i 61 mieszk.) W 1951 przyłączone wraz z Ursynowem do Warszawy. Od 1990 roku intensywny rozwój zabudowy mieszkaniowej.
Obecnie Kabaty obejmują również częściowo tereny należące do dawnego folwarku Moczydło. Stanowił on część wilanowskich posiadłości hrabiów Branickich. Kiedy na przełomie XIX i XX wieku wśród Warszawskiej elity zapanowała moda na jeździectwo i wyścigi konne, Moczydło wyspecjalizowało się w hodowli wierzchowców. Dzierżawione przez Branickich stajnie i łąki służyły przygotowaniu koni do sezonu wyścigowego na torze na Polu Mokotowskim. Na terenie Moczydła uczyła się również jeździć młodzież z towarzystwa. Największy rozkwit folwarku przypadł na okres międzywojenny, kiedy to kupił go jeden z najbogatszych warszawiaków - Michał Róg - wówczas Moczydło stało się zapleczem nowego toru wyścigów konnych na Służewcu.
W sąsiedztwie Kabat znajduje się Pałac w Natolinie - obecnie siedziba kolegium Europejskiego, oraz zabytkowa Aleja Kasztanowa.
Kabat Przydomki Polskie, Litewskie, Ruskie Kraków 1899